Memorya na nakabaon sa limot pero bumabalik sa alaala.
Mga
pirapirasong idea na hindi na alam kung totoo ba o hindi. Kung saan mo napulot
o namana mo na nga lang ba. Ang gulo. Sa tulong ng utak natin, nabuo ang
memorya, na nag babalik ng ala ala, nakakalito minsan, mga nakaraan, mga
kasalukuyan, o mga hinaharap? Mga malalim na idea. Nasa balon ng kabaliwan. Mga
ala ala na kailangan kaya tinatago ng ating isipan. Bibigay na lang bigla,
tatawa, iiyak, dahil may naalala na isang pangyayari kahit ating iniiwasan.
May ibang tao mas gustong lumimot kesa umalala ng magagandang pangyayari sa buhay, kung anu ano naman kasi ang naiisip ng tao minsan ang masasayang alaala e nagdudulot ng lungkot at ang lungkot ay nagdudulot ng pag asa na humanap ng totoong saya.
Hindi natin alam kung anong pakiramdam ang maibibigay ng isang
alaala, nakakainis nga dahil mga pangyayari ito na sana ay pwede pang baguhin
para lang hindi na tumatak sa isipan. Ang weird din ng proseso ng pagkalimot,
kasi kung hindi tayo nakakalimot ay hindi rin tayo makaka alala, ano ano ba ang
mga gusto nating limutin? Mga pangyayari na malungkot? Nakakainis? O masasaya?
Hindi naman natin kontrolado kung ano ang makakalimutan natin, pati kung ano
ang maaalala natin.
Isa itong reaksyon ng utak sa mga bagay bagay na
nangyayari. Pang balanse nga ika nila. Saan ngayon matatapos ang artikulong
ito? Hindi ko alam, pero ang alam ko na na pepreserba ang alaala, sa larawan at sa
panulat.
Comments
Post a Comment